Το European Non – Territorial Autonomy Network είναι μια Δράση COST που στοχεύει στην εξέταση της έννοιας της μη εδαφικής αυτονομίας. Το European Non – Territorial Autonomy Network εστιάζει ιδιαίτερα στις ρυθμίσεις της μη εδαφικής αυτονομίας για τη μείωση των εντάσεων μεταξύ των εθνοτήτων μέσα σε ένα κράτος και στη διευθέτηση των αναγκών των διαφορετικών κοινοτήτων, αποτρέποντας παράλληλα τις εκκλήσεις για διαχωρισμό του κράτους.
Ο κύριος στόχος είναι η διερεύνηση των υφιστάμενων μηχανισμών και πολιτικών μη εδαφικής αυτονομίας και η ανάπτυξη νέων τρόπων λειτουργίας για την αντιμετώπιση των διαφορών στο πλαίσιο των αυξανόμενων προκλήσεων που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση, την περιφερειοποίηση και την ευρωπαϊκή υπερεθνική ενσωμάτωση. Το δίκτυο προωθεί τη διεπιστημονική και πολυεπιστημονική ομαδική εργασία και παρέχει εκπαίδευση και ενδυνάμωση σε νέους ερευνητές, ακαδημαϊκά συνέδρια και δημοσιεύσεις, καθώς και για τη διάδοση των αποτελεσμάτων σε φορείς χάραξης πολιτικής, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και κοινότητες.
«…Το βιβλίο αυτό, όπως περιγράφει και ο τίτλος του, διαμορφώνεται σε σχέση με τρεις άξονες: τον φεμινισμό, τις αισθητικές πρακτικές διευρυμένου πεδίου και την παγκοσμιοποιημένη τεχνολογία. Η σύνδεση αυτών των τριών πεδίων δεν είναι ούτε αυτονόητη, ούτε προφανής και σίγουρα ενέχει ποικίλες εστιάσεις. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, η παραδοχή που διαπερνά τον τόμο είναι ότι η τεχνολογία πρόσφερε την ώθηση για μερικές από τις πιο θεμελιώδεις κοινωνικές τάσεις και μετασχηματισμούς. Και η κατανόηση του ρόλου των τεχνολογιών στην οικονομία και στην κοινωνία είναι πλέον κεντρική για την κοινωνική θεωρία. Είναι εξίσου κρίσιμο, όμως, αυτή η παραδοχή να συνοδεύεται από την κριτική και προβληματοποιημένη κατανόηση που προσφέρει η φεμινιστική σκέψη. Η κατεύθυνση που δίνει η συγκέντρωση των συγκεκριμένων κειμένων δείχνει ότι η θέση μας δεν αφορά μια αισιόδοξη τεχνοφιλική προσέγγιση, που συνδέει, συνήθως, την τέχνη εργαλειακά ή φορμαλιστικά με την τεχνολογία ή αναφέρεται μονοδιάσταστα στην κάλυψη από τις γυναίκες θέσεων, επαγγελμάτων, ειδικοτήτων που παραδοσιακά αποδίδονται στους άντρες (αν και αυτές οι διεκδικήσεις, όπως μας δείχνει στο κείμενό της η Judy Wajcman, υπήρξαν καταστατικές για τη σχέση φεμινισμού και τεχνολογίας). Δεν αφορά ούτε μια απαισιόδοξη τεχνολογική αιτιοκρατία. Αφορά τη διερεύνηση εκ-κεντρικών προσεγγίσεων για ένα δυναμικό φεμινιστικό τεχνοαισθητικό μέλλον…»
Στόχος του σεμιναρίου ΕΘΝΟΓΡΑΦΕΙΝ είναι να συμβάλει σε μία κριτική και διεπιστημονική συζήτηση για τη θεωρία και πρακτική της εθνογραφίας, την επιστημολογία της έρευνας, τη σημασία της ενσώματης εμπειρίας, αλλά και τους τρόπους διάχυσης της παραγόμενης ανθρωπολογικής γνώσης στο ακαδημαϊκό και μη-ακαδημαϊκό κοινό. Η ανθρωπολογική μελέτη, ως ερευνητική πρακτική και ως πολιτική γραφής που εμπεριέχει την κριτική αποτίμηση, την ενσυναίσθηση, τον αναστοχασμό και την αυτοαναφορικότητα, αναδεικνύει τη σημασία της πολυτροπικής ανάλυσης του τοπικού για την κατανόηση του γενικού.
Διοργάνωση: Φωτεινή Τσιμπιρίδου – Ιωάννης Μάνος – Ελένη Σιδέρη
Τα σεμινάρια διεξάγονται ημέρα Δευτέρα, 16:00-18:00
“Φεμινιστικές θεωρίες, αισθητικές πρακτικές και παγκοσμιοποιημένες τεχνολογίες”: E-book για την αισθητική και τις τεχνολογίες των φεμινιστικών κοινών
Ίρις Λυκουριώτη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ελπίδα Καραμπά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμού, Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, θεωρητικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων. Χριστίνα Γραμματικοπούλου, Ιστορικός της Τέχνης, Δρ. του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Ίρις Λυκουριώτη, Ελπίδα Καραμπά και Χριστίνα Γραμματικοπούλου: “Φεμινιστικές θεωρίες, αισθητικές πρακτικές και παγκοσμιοποιημένες τεχνολογίες”: E-book για την αισθητική και τις τεχνολογίες των φεμινιστικών κοινών «…Το βιβλίο αυτό, όπως περιγράφει και ο τίτλος του, διαμορφώνεται σε σχέση με τρεις άξονες: τον φεμινισμό, τις αισθητικές πρακτικές διευρυμένου πεδίου και την παγκοσμιοποιημένη τεχνολογία. Η σύνδεση αυτών των τριών πεδίων δεν είναι ούτε αυτονόητη, ούτε προφανής και σίγουρα ενέχει ποικίλες εστιάσεις. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, η παραδοχή που διαπερνά τον τόμο είναι ότι η τεχνολογία πρόσφερε την ώθηση για μερικές από τις πιο θεμελιώδεις κοινωνικές τάσεις και μετασχηματισμούς. Και η κατανόηση του ρόλου των τεχνολογιών στην οικονομία και στην κοινωνία είναι πλέον κεντρική για την κοινωνική θεωρία. Είναι εξίσου κρίσιμο, όμως, αυτή η παραδοχή να συνοδεύεται από την κριτική και προβληματοποιημένη κατανόηση που προσφέρει η φεμινιστική σκέψη. Η κατεύθυνση που δίνει η συγκέντρωση των συγκεκριμένων κειμένων δείχνει ότι η θέση μας δεν αφορά μια αισιόδοξη τεχνοφιλική προσέγγιση, που συνδέει, συνήθως, την τέχνη εργαλειακά ή φορμαλιστικά με την τεχνολογία ή αναφέρεται μονοδιάσταστα στην κάλυψη από τις γυναίκες θέσεων, επαγγελμάτων, ειδικοτήτων που παραδοσιακά αποδίδονται στους άντρες (αν και αυτές οι διεκδικήσεις, όπως μας δείχνει στο κείμενό της η Judy Wajcman, υπήρξαν καταστατικές για τη σχέση φεμινισμού και τεχνολογίας). Δεν αφορά ούτε μια απαισιόδοξη τεχνολογική αιτιοκρατία. Αφορά τη διερεύνηση εκ-κεντρικών προσεγγίσεων για ένα δυναμικό φεμινιστικό τεχνοαισθητικό μέλλον…» https://753243c7-db63-4f64-b8b2-5dd210d08056.usrfiles.com/ugd/753243_84368fea978a4c7eb531f2bc81349c10.pdf?fbclid=IwAR2bp5TytKpb-jLSNuiUdfW_-BaB0PwKlG0QbiiPbDPtpQkCY664w81SapE
Η Ίρις Λυκουριώτη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα της αφορούν τα γνωσιολογικά και γνωστικά ζητήματα γύρω από την αρχιτεκτονική σύνθεση και την υλική παραγωγή των αρχιτεκτονικών μορφών. Με θεωρητική βάση τις Επιστημολογίες του Νότου και μεθοδολογική αρχή την ενσωμάτωση του σχεδιασμού στη θεωρητική έρευνα, εστιάζει σε ζητήματα χώρου, ιστοριογραφίας και θεωρίας σε σχέση με το φύλο, το λαϊκό πολιτισμό και την πολιτική διάσταση που καθορίζει τη σχέση της γνώσης (παραλειπόμενα της ιστορίας) με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και την οργάνωση του χώρου. Ασκεί τα παραπάνω μέσω πρακτικής με την ομάδα Οι αρχιτέκτονες της Φάλαινας. Είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων του ΠΘ και ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Νέων Μέσων και Φεμινιστικών στο Δημόσιο Χώρο.
Η Ελπίδα Καραμπά
είναι Αναπληρώτρια
Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμού, Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών του
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, θεωρητικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων. Είναι επιστημονική υπεύθυνη του
Κέντρου Νέων Μέσων και Φεμινιστικών Πρακτικών στον Δημόσιο Χώρο (www.centrefeministmedia.arch.uth) και
ιδρύτρια της Προσωρινής Ακαδημίας Τεχνών (www.temporaryacademy.org).
Η Χριστίνα Γραμματικοπούλου είναι Ιστορικός της Τέχνης, Δρ. του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (από το 2020). Η έρευνά της εστιάζει στον τεχνοφεμινισμό και την επιτέλεση φύλου στον ψηφιακό/φυσικό χώρο. Είναι μέλος της καλλιτεχνικής-ερευνητικής ομάδας Purple Noise (από το 2018) και του Εργαστηρίου, Culture-Borders-Gender/LAB https://cbg-lab.uom.gr/en/
Ο 3ος Κύκλος ξεκινάει το Δεκέμβριο του 2022, με τον τίτλο «Δημόσια Ανθρωπολογία, Θηλυκότητες, Ανδρισμοί και Φεμινιστική Κριτική»
Από τη σκοπιά μιας Δημόσιας Ανθρωπολογίας και στη συνάντηση αυτής με τη φεμινιστική κριτική, ο 3ος κύκλος του Εθνογραφείν ανοίγει τη συζήτηση για τρέχοντα πεδία ανάλυσης στις Σπουδές Φύλου, όπως η συγκρότηση και επιτέλεση της θηλυκότητας και της αρρενωπότητας.
Ενσωματώνοντας ηγεμονίες, κοινωνικές ανισότητες και σχέσεις εξουσίας με όρους παλίμψηστων πατριαρχιών, θηλυκότητες και ανδρισμοί συνιστούν το βασικό διακύβευμα για τις πολιτικές της ταυτότητας. Συνάμα, ανδρισμοί, θηλυκότητες και πολιτικές ταυτότητας; αποτελούν προνομιούχο φακό παρατήρησης και διερεύνησης των προκλήσεων για τις θεσμικές πολιτικές ισότητας αλλά και τις ακραία αντιδραστικές σε αυτές τάσεις. Σε αυτό τον κύκλο των σεμιναρίων αναζητούμε τη συνθετότητα και τη δυναμική της κοινωνικοπολιτισμικής συνθήκης στη συγκρότηση του υποκειμένου και στην επιτέλεση του έμφυλου εαυτού, συγχρονικά και διαχρονικά, τόσο σε νοούμενα ως συμπεριληπτικά, όσο και σε συγκρουσιακά περιβάλλοντα.
Μέσα σε διαφορετικά κοινωνικά και ιστορικά συμφραζόμενα παλίμψηστων ηγεμονιών επιστημολογικής ιεραρχίας, οικονομικής ανισότητας, εγκατάλειψης στις περιφέρειες και αποκλεισμών στα σύνορα, αλλά και εν μέσω γενίκευσης των συγκρούσεων και της επισφάλειας διερευνάται η σημασία των ηγεμονικών και τοξικών ανδρισμών που καταφεύγουν στη βία, την απαξίωση, την κατοχή και την απαλλοτρίωση εντέλει των θηλυκών, ως πρώτων τη τάξει, αποικιοποιημένων σωμάτων. Τίθενται ερωτήματα όπως: Πώς αναπαράγονται και πολλαπλασιάζονται οι ηγεμονικοί ανδρισμοί και οι τοξικές αρρενωπότητες; Πώς οι θηλυκότητες αντιδρούν στην πολλαπλότητα της υπαγωγής και πώς ανταποκρίνονται στην πρόκληση της χειραφέτησης; Ποια η στάση μας ως ερευνητ(ρι)ών διαπροσωπικά, δημόσια και ψηφιακά σε όλα αυτά;
Προσκεκλημένες ομιλήτριες και ομιλητές παρουσιάζουν εθνογραφικές έρευνες και άλλες μελέτες περίπτωσης από τη σκοπιά της ανθρωπολογίας και στη συνάντηση αυτής με την ιστορία, την πολιτισμική και τη μεταποικιακή κριτική. Συνομιλώντας με τις κριτικές θέσεις της κοινωνικής θεωρίας και αντιμετωπίζοντας την πρόκληση του δημόσιου χαρακτήρα της ανθρωπολογίας -αυτής που εμπλέκεται εντός/εκτός ακαδημαϊκού περιβάλλοντος με όρους κοινωνικής ευθύνης- η φεμινιστική κριτική στην πράξη φαίνεται να ανοίγει ένα μονοπάτι για μια από κοινού δράση με την έρευνα.
Στους/στις συμμετέχοντες/ουσες που θα κάνουν εγγραφή στην παρακάτω φόρμα, θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης. Φόρμα εγγραφής: https://forms.gle/nysUvShMFqQRMiti9
Τα σεμινάρια διεξάγονται ημέρα Δευτέρα και ώρα 16:00-18:00
Σύμπραξη του Ερευνητικού Εργαστηρίου Μελέτης του Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου του Τμήματος ΒΣΑΣ (ΠΑ.ΜΑΚ), στo πλαίσιo του νέου κύκλου δημόσιων δράσεων με τίτλο: «Το Εργαστήριο Culture-Borders-Gender/LAB στην πόλη», με το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνηςκαι τον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ – πρώην Σχολή Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ
Πάνος Σκλαβενίτης
Περφόρμανς #thehead | On Becoming an animal
Κυριακή 14 Μαΐου 2023 | 14:00
45’
Σημείο συνάντησης: MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-Helexpo)
Ανοιχτή συμμετοχή για το κοινό
Ο εικαστικός Πάνος Σκλαβενίτης επιμελείται για πρώτη φορά μια αναπάντεχη -και κατά τ’ άλλα μάλλον απίθανη- συνάντηση των διαφόρων κόσμων του έργου του #thehead, ως μέρος της συμμετοχής του στην κεντρική έκθεση της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Μια πολυπληθής καρναβαλική πορεία από άτομα και ομάδες που φέρουν τις δικές τους μεταμφιέσεις επιτελούν το δικό τους τελετουργικό στο κέντρο της πόλης, σε μια διαδρομή από το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-Helexpo) μέχρι τον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ – πρώην Σχολή Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ (Ελένης Ζωγράφου 2).
Θα ακολουθήσει στις 17:00 σε συνεργασία με τον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ ανοιχτή συζήτηση για το έργο του εικαστικού που φιλοξενείται στον ίδιο χώρο.
Στο πλαίσιο μιας συζήτησης για την τέχνη, την πολιτική και τα μετα-ανθρώπινα, σε σύμπραξη με τη δράση «Το Εργαστήριο Μελέτης του Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου στην πόλη», θα συζητήσουν με αφορμή το έργο του καλλιτέχνη οι: Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Καθ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Διευθύντρια του Εργαστηρίου (Τμήμα ΒΣΑΣ/Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και Χριστίνα Γραμματικοπούλου, Δρ. Ιστορίας και Θεωρίας Τέχνης, Μεταδ. Ερευνήτρια (Τμήμα ΒΣΑΣ/ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), με συντονίστρια την Μαρία-Θάλεια Καρρά, επιμελήτρια της κεντρικής έκθεσης της Μπιενάλε «Being as Communion».
Η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης), διοργανώνεται από το MOMus και υλοποιείται από το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
