Στην φετινή διοργάνωση του Διεθνούς Διαγωνισμού
Μετάφρασης «Трансформации 2022 –
Transformation
2022»
συμμετείχαν και βραβεύτηκαν φοιτήτριες του Τμήματος ΒΣΑΣ. Η φοιτήτρια Μίρκα Πεδιωτάκη απέσπασε το 2ο βραβείο στην κατηγορία «Ποίηση».
Η φοιτήτρια Μαρία-Ελένη Αντωνοπούλου
απέσπασε το 3ο βραβείο στην κατηγορία «Ποίηση» και το 3ο
βραβείο στην κατηγορία «Πεζογραφία». Με ειδικό
έπαινο διακρίθηκε η φοιτήτρια Φρειδερίκη-Παναγιώτα
Νικολάου για το σύνολο των μεταφράσεων της.
Στο Διεθνή Διαγωνισμό, ο οποίος διεξάγεται για έβδομη φορά στο
Πανεπιστήμιο του Βελίκο Τάρνοβο, Βουλγαρίας, συμμετείχαν 362 φοιτητές από 23 χώρες και κατατέθηκαν
550 μεταφράσεις λογοτεχνικών κειμένων από 20 ξένες γλώσσες προς τη βουλγαρική και αντίστοιχα.
Το Εργαστήριο Μελέτης του Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου (ΠΑΜΑΚ) και η Πολιτιστική Γειτονιά του Δήμου Νεάπολης-Συκεών ξεκινούν τη συνεργασία τους με “Ερευνητικές ασκήσεις στην ‘προσφυγική γειτονιά’ των Συκεών”.
Την Παρασκευή 27.5.2022 θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στην διαδρομή της ‘προσφυγικής γειτονιάς’, ενώ τα μέλη του Εργαστήριου Μελέτης του Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου (ΠΑΜΑΚ) θα παρουσιάσουν στη συνέχεια ερευνητικές δράσεις και προγραμματισμό των κοινών συνεργασιών, μεταξύ του Πανεπιστημίου και του Δήμου Νεάπολης-Συκεών.
Η συνάντηση θα γίνει 27/5/22 στις 10:00στην είσοδο του Επταπυργίου
O ελληνικός κόμβος του διεθνούς συνεδρίου «The Virtual, Otherwise» θα λάβει μέρος στο Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη στην Αγριά την Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο 2-4 Ιουνίου, 2022.Το πρόγραμμα συνδυάζει την προβολή των μαγνητοσκοπημένων keynote και πάνελ, live διαδικτυακές συζητήσεις με ανθρωπόλογους σε διάφορα σημεία του κόσμου και παράλληλες δράσεις (podcast, εκθέσεις, παιχνίδια, μουσική, προβολές, θεατρικό εργαστήρι) που θα διεξάγονται δια ζώσης.
Ενδεικτικό πρόγραμμα Πέμπτη 2 Ιουνίου 12.00 Instagram Lives (Κάιρο) 13.00 Το έχεις ακούσει αυτό; (podcast) 14.00 Sound Booth 15.00 The Joy of Glitching 16.00 Film Shorts: Feminist storytelling: engaging the future through the past 19.00 KEYNOTE Corazón de Robota (She-Robot Heart) 20.30 Άνοιγμα – Καλωσόρισμα στο συνέδριο 21.00 Otherwise Athens: Four Prospects of Virtuality in the City Παρασκευή 3 Ιουνίου 9.00 Ghosting the City: Zooming in on Otherwise Publics in Virtual Worlds (Αμβούργο) 11.00 KEYNOTE Surveillance Capital and Occupation 12.00 Sound Booth 13.00 Artist’s Block: Creative Collaborations on Post-Soviet Panel-Block Apartment Art 15.00 Diasporic Praxis: Re-thinking Ethnographic Approaches to the Balkans (Bουλγαρία) 17.00 Έκθεση – Περιβαλλοντικές εκφάνσεις του τραύματος 18.00 Να απο-αποικιοποιήσουμε την Πόλη! Το Παιχνίδι & το Βίντεο 19.00 Sound Booth 20.30 Desktop Cinema (Προβολές στην Ταράτσα) 21.30 Επιλογές εθνογραφικού φίλμ (Προβολές στην Ταράτσα) Σάββατο 4 Ιουνίου 11.00 ΚΕΥΝΟΤΕ Aimee Meredith Cox 12-13.30 Πες το Αλλιώς | Αnthrobombing Εργαστήριο (μόνο με προεγγραφή) 13.00 Virtual Geographies of Los Angeles: Responses to Ecology of Fear (UCLA) 13.30-14.30 Sound Booth 14.00 The Map, the Story & the Photograph: Multimodal Methods Against the Grain of Environmental Change 16.00 Sound Booth 17.00 Προοπτικές της δημόσιας ανθρωπολογίας: ανοικτή συζητήση με το Anthrobombing 21.00 Music in the Metaverse !!!!
Οργάνωση & συντονισμός Πηνελόπη Παπαηλία Πένυ Πασπάλη Οργανωτική ομάδα Εύη Δεσποτοπούλου Κωνσταντίνος Διαμαντής Κωστής Καλαντζής Μελ Καλφαντή Βιολέττα Κουτσούκου Ντάνα Παπαχρήστου Μιμήνα Πατεράκη Πέτρος Πετρίδης Ελένη Σιδέρη Sharon Jacobs Nick Smith Φοιτητική ομάδα υποστήριξης Παν. Θεσσαλίας Φοίβος Ζώτης Φωτεινή Κίτου Γιώργος Κωνσταντίνου Δήμητρα Μοροσού Μιχάλης Παναγιωτόπουλος Αναστασία Στρίμτσου Έρικα Τσιουκαντάνα Όλγα Φώτου-Παρθενίδου Ηλίας Μάριος Χαλιαμάλιας Φορείς υποστήριξης Society for Cultural Anthropology Society for Visual Anthropology Experimental Humanities Collaborative Network Φορείς συνεργασίας Εργαστήριο Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ΠΘ Σύλλογος Κοινωνικών Ανθρωπολόγων Ελλάδας Εργαστήριο Πολιτισμού, Συνόρων και Κοινωνικού Φύλου, ΠΑΜΑΚ Anthrobombing KTEΛ Μαγνησίας Ευγενική παραχώρηση του χώρου: Το Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη
Η Λέσχη Εθνογραφίας-Εργαστήριο Μελέτης του
Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου διοργανώνει για το
ακαδ. έτος 2021-2022 σεμινάρια με τη θεματική:
«Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική Κληρονομιά»
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης» χωριό Ελληνικό ν.Ιωαννίνων. Φωτογραφία: Φ. Τσιμπιρίδου
Στόχος του σεμιναρίου ΕΘΝΟΓΡΑΦΕΙΝ είναι να συμβάλει σε μία κριτική και διεπιστημονική συζήτηση για τη θεωρία και πρακτική της εθνογραφίας, την επιστημολογία της έρευνας, τη σημασία της ενσώματης εμπειρίας, αλλά και τους τρόπους διάχυσης της παραγόμενης ανθρωπολογικής γνώσης στο ακαδημαϊκό και μη-ακαδημαϊκό κοινό. Η ανθρωπολογική μελέτη, ως ερευνητική πρακτική και ως πολιτική γραφής που εμπεριέχει την κριτική αποτίμηση, την ενσυναίσθηση, τον αναστοχασμό και την αυτοαναφορικότητα, αναδεικνύει τη σημασία της πολυτροπικής ανάλυσης του τοπικού για την κατανόηση του γενικού.
Συντονισμός Φωτεινή Τσιμπιρίδου – Ιωάννης Μάνος
Ο 2ος Κύκλος που ξεκινάει το Νοέμβριο
του 2021, με τον τίτλο «Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική
Κληρονομιά», επιχειρεί να εντάξει τα παραπάνω ζητήματα στο πλαίσιο μιας
‘Δημόσιας Ανθρωπολογίας’, η οποία συνδιαλέγεται με την κοινωνία, συνυφαίνοντας
τον αναστοχαστικό και με ενσυναίσθηση κριτικό λόγο της ανθρωπολογικής γνώσης με
τις εναλλακτικές πρακτικές της κριτικής δημοσιότητας.
Η έννοια της ‘πολιτιστικής
κληρονομιάς’ επιλέγεται, στην τρέχουσα περίοδο, ως ένα πεδίο αναστοχασμού και
αναθεώρησης του νεοελληνικού «Εαυτού». Το σύγχρονο ελληνικό εθνικό αφήγημα
αρθρώνεται με επιτελέσεις, τελετουργίες και συμβολισμούς στο δημόσιο και
ιδιωτικό λόγο και χώρο, που, μέσα από πολιτικές και διαδρομές της μνήμης
συγκροτούν το κυρίαρχο αφήγημα περί της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η τελευταία με τη συνδρομή των πολιτικών του κράτους, των διεθνών οργανισμών, της
τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλες συλλογικότητες, οι οποίες νοηματοδοτούν και
αναπαράγουν σχέσεις εξουσίας και ηγεμονίας, παραπέμπει στην ιδέα της συνέχειας και της γραμμικής εξέλιξης του ιστορικού
χρόνου, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πολλά κενά και αποσιωπήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, παράλληλα με την
αποδόμηση των ηγεμονικών λόγων, οι ανθρωπολογικές προσεγγίσεις αναζητούν τις
σημασίες και τη δυναμική που αποκτούν οι σιωπές και τα κενά στις ζωές των
διαφορετικών, των υπεξούσιων και των συλλογικοτήτων, έτσι όπως αυτές
εγγράφονται στα όρια, τα περιθώρια και τα σύνορα των κυρίαρχων αφηγήσεων και
των πολιτικών του πολιτισμού στη δημόσια σφαίρα.
Στους/στις συμμετέχοντες/ουσες που θα κάνουν εγγραφή στην παρακάτω φόρμα, θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης: Google form:https://forms.gle/sX1JPzGS63Ve3xbg7
H Δήλος, ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα, πολύ κοντά και σε εξάρτηση από την υπεραναπτυγμένη τουριστικά Μύκονο, αποτελεί παράλληλα ένα επισκέψιμο τόπο για πολλές διαφορετικές κατηγορίες υποκειμένων που διαμορφώνουν, παράγουν και διαχειρίζονται τις δικές τους συχνά ανταγωνιστικές αντιλήψεις για την κληρονομιά, τον αρχαιολογικό τουρισμό, τα μνημεία και τα ερείπια σε συνδυασμό με μια ιδιαίτερη “αίσθηση τόπου” που κινείται μεταξύ τοπικότητας και κοσμοπολιτισμού.Δεδομένου ότι οι αρχαιολογικοί χώροι και οι υλικότητές τους παρουσιάζονται συνήθως στο κοινό μέσω ερμηνευτικών προσεγγίσεων διαφορετικών από εκείνες των αρχαιολόγων που ανασκάπτουν τους χώρους, η παρουσίαση επικεντρώνεται κυρίως στους τρόπους με τους οποίους οι αρχαιολογικοί χώροι ως ” τοπία κληρονομιάς¨ (heritage scapes) και ¨τουριστικές συνοριακές ζώνες¨ (touristic border zones), είναι το αποτέλεσμα επιτελεστικών πρακτικών πολλών και διαφορετικών υποκειμένων και φορέων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι χώροι αυτοί ¨αφηγούνται¨ πολλές και δυνητικά αντικρουόμενες ιστορίες που σχετίζονται με το παρελθόν αλλά και με τις εκάστοτε σχέσεις εξουσίας και κοινωνικοπολιτικών ισορροπιών. Στο ίδιο πλαίσιο, θα επιχειρηθεί να αναδειχθεί ο ρόλος των αρχαιολόγων ως ¨ειδικών¨ πολιτισμικών μεσολαβητών της πολιτισμικής ετερογένειας της Δήλου. Παράλληλα θα φωτιστούν οι τουριστικές αναπαραστάσεις, προσδοκίες και φαντασιώσεις των επισκεπτών, τουριστών/στριών που συνδιαμορφώνουν τη Δήλο ως τουριστικό θέλγητρο πολιτιστικής κληρονομιάς.
Δέσποινα Νάζου /Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Η Δέσποινα Νάζου είναι Δρ. Κοινωνικής ανθρωπολογίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Μεταδιδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και απόφοιτη του τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η διδακτορικής της έρευνα επικεντρώθηκε στην μυκονιάτικη ταυτότητα σε σχέση με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των κατοίκων της Μυκόνου, και στην σύνδεσή της με την έννοια της εντοπιότητας στον αγροτικό χώρο της Ρήνειας και της Δήλου. Η πρώτη της μεταδιδακτορική έρευνα (2003-2006) αφορούσε στη γυναικεία εργασία, στις ατομικές, οικογενειακές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον τουρισμό, στη Μύκονο και τη Λέσβο (χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ- ΕΠΕΑΕΚ -Τμήμα Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, Πανεπιστημίου Αιγαίου) Από το 2017 έως σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα έρευνας «Αρχαιολογία, Τουρισμός και Τοπικές Κοινωνίες: υποδοχή, πρόσληψη και οικειοποίηση του αρχαιολογικού αποθέματος στη νησιωτική Ελλάδα 2017-2021). Η έρευνά της επικεντρώνεται σε Δήλο, Ρήνεια, Μύκονο, Μεγανήσι, Λευκάδα με χρηματοδότηση από ΓΓΕΚ/ΕΛΙΔΕΚ -Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ένα δυναμικό παρόν στην πόλη και στην πανεπιστημιακή κοινότητα θα δώσει η 1η συνάντηση του φοιτητικού δικτύου του Dëcoloиıze Hellάş. Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αποτελεί το 1 από τα 3 Πανεπιστήμια-μέλη του δικτύου!
Η Λέσχη Εθνογραφίας-Εργαστήριο Μελέτης του
Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου διοργανώνει για το
ακαδ. έτος 2021-2022 σεμινάρια με τη θεματική:
«Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική Κληρονομιά»
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης» χωριό Ελληνικό ν.Ιωαννίνων. Φωτογραφία: Φ. Τσιμπιρίδου
Στόχος
του σεμιναρίου ΕΘΝΟΓΡΑΦΕΙΝ είναι να συμβάλει σε μία κριτική και
διεπιστημονική συζήτηση για τη θεωρία και πρακτική της εθνογραφίας, την
επιστημολογία της έρευνας, τη σημασία της ενσώματης εμπειρίας, αλλά και
τους τρόπους διάχυσης της παραγόμενης ανθρωπολογικής γνώσης στο
ακαδημαϊκό και μη-ακαδημαϊκό κοινό. Η ανθρωπολογική μελέτη, ως
ερευνητική πρακτική και ως πολιτική γραφής που εμπεριέχει την κριτική
αποτίμηση, την ενσυναίσθηση, τον αναστοχασμό και την αυτοαναφορικότητα,
αναδεικνύει τη σημασία της πολυτροπικής ανάλυσης του τοπικού για την
κατανόηση του γενικού.
Συντονισμός Φωτεινή Τσιμπιρίδου – Ιωάννης Μάνος
Ο 2ος Κύκλος που ξεκινάει το Νοέμβριο
του 2021, με τον τίτλο «Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική
Κληρονομιά», επιχειρεί να εντάξει τα παραπάνω ζητήματα στο πλαίσιο μιας
‘Δημόσιας Ανθρωπολογίας’, η οποία συνδιαλέγεται με την κοινωνία, συνυφαίνοντας
τον αναστοχαστικό και με ενσυναίσθηση κριτικό λόγο της ανθρωπολογικής γνώσης με
τις εναλλακτικές πρακτικές της κριτικής δημοσιότητας.
Η έννοια της ‘πολιτιστικής
κληρονομιάς’ επιλέγεται, στην τρέχουσα περίοδο, ως ένα πεδίο αναστοχασμού και
αναθεώρησης του νεοελληνικού «Εαυτού». Το σύγχρονο ελληνικό εθνικό αφήγημα
αρθρώνεται με επιτελέσεις, τελετουργίες και συμβολισμούς στο δημόσιο και
ιδιωτικό λόγο και χώρο, που, μέσα από πολιτικές και διαδρομές της μνήμης
συγκροτούν το κυρίαρχο αφήγημα περί της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η τελευταία με τη συνδρομή των πολιτικών του κράτους, των διεθνών οργανισμών, της
τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλες συλλογικότητες, οι οποίες νοηματοδοτούν και
αναπαράγουν σχέσεις εξουσίας και ηγεμονίας, παραπέμπει στην ιδέα της συνέχειας και της γραμμικής εξέλιξης του ιστορικού
χρόνου, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πολλά κενά και αποσιωπήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, παράλληλα με την
αποδόμηση των ηγεμονικών λόγων, οι ανθρωπολογικές προσεγγίσεις αναζητούν τις
σημασίες και τη δυναμική που αποκτούν οι σιωπές και τα κενά στις ζωές των
διαφορετικών, των υπεξούσιων και των συλλογικοτήτων, έτσι όπως αυτές
εγγράφονται στα όρια, τα περιθώρια και τα σύνορα των κυρίαρχων αφηγήσεων και
των πολιτικών του πολιτισμού στη δημόσια σφαίρα.
Στους/στις συμμετέχοντες/ουσες που θα
κάνουν εγγραφή στην παρακάτω φόρμα, θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης:
“Μνημειøκλασία: Δημόσιος χώρος, υλικότητες και η
απο-αποικιοποίηση της ιστορίας“
Ομιλήτρια: Πηνελόπη Παπαηλία, Αναπληρώτρια
Καθηγήτρια, Τμήμα
Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο
Θεσσαλίας
Περίληψη Η εισήγηση αυτή παίρνει αφορμή από τις πρόσφατες αποκαθηλώσεις μνημείων ιδιοκτητών σκλάβων, αρχιτεκτόνων απαρτχάιντ και αποικιακών κατακτητών ανά τον κόσμο: πράξεις που απέδειξαν περίτρανα ότι τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, της γενοκτονίας, της δουλείας και του καπιταλισμού, όχι μόνο δεν έχουν τιμωρηθεί, αλλά κατά κανόνα τιμούνται στον δημόσιο χώρο. Θα επικεντρωθώ στην πολύπλευρη σχέση μεταξύ υλικότητας, σωμάτων και δημοσίου χώρου, εξετάζοντας θέματα όπως οι μετακινήσεις των αγαλμάτων, οι αφαιρέσεις, προσθήκες και μετουσιώσεις της ύλης, οι συναρθρώσεις (assemblies), η δυνητικοποίηση, οι επιτελεστικές παραστάσεις (performances) και η μουσειοποίηση. Σε αυτές τις ρευστές και επίμαχες διαδικασίες δεν διακυβεύονται μόνο τα συγκεκριμένα ιστορικά αφηγήματα με τις σιωπές και τις διαστρεβλώσεις τους, αλλά η ίδια η ιδέα της ιστορίας, όπως και αυτή του νόμου, της δικαιοσύνης, της πόλης και του πολιτισμού, καθώς αποδεικνύεται ότι εμπλέκονται με αποικιακές τεχνολογίες. Στη διατομή της έρευνας, της τέχνης και ακτιβισμού, η μνημειøκλασία αναδύεται, επομένως, ως πρόσφορο πεδίο εθνογραφικού προβληματισμού, αλλά ίσως και παρέμβασης. Θα κλείσω με κάποιες σκέψεις σχετικά με τα πολλαπλά μνημεία που συνδέονται με την ευρωπαϊκότητα και τη λευκή υπεροχή (βλ. μνημεία Φιλελλήνων ιδιοκτητών σκλάβων, νεοκλασική αρχιτεκτονική, αρχαιολογικές ανασκαφές και μουσεία) τα οποία καταλαμβάνουν τον ελληνικό δημόσιο χώρο και δεν έχουν γίνει στόχος αποκαθήλωσης μέχρι στιγμής.
Πηνελόπη Παπαηλία/Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
H Πηνελόπη Παπαηλία είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας όπου διευθύνει το Εργαστήριο Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και το Pelion Summer Lab for Cultural Theory and Experimental Humanities. H ερευνά της αφορά την πολιτική της μνήμης και την ιστορική ανθρωπολογία, τα μιντιακά συμβάντα και τα δικτυωμένα κοινά, τη βία της οπτικοποίησης και την ηθική της μαρτυρίας (witnessing), τις σπουδές του θανάτου και τη νεκροπολιτική. Είναι ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας dëcoloиıze hellάş και οργάνωσε το «Mνημειøκλασία: Εργαστήριο Αντι-Αποικιακής Φαντασίας» ως μέρος του άξονα Μνήμη-Μνημεία.
Η Λέσχη Εθνογραφίας-Εργαστήριο Μελέτης του
Πολιτισμού, των Συνόρων και του Κοινωνικού Φύλου διοργανώνει για το
ακαδ. έτος 2021-2022 σεμινάρια με τη θεματική:
«Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική Κληρονομιά»
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης» χωριό Ελληνικό ν.Ιωαννίνων. Φωτογραφία: Φ. Τσιμπιρίδου
Στόχος του σεμιναρίου ΕΘΝΟΓΡΑΦΕΙΝ είναι να συμβάλει σε μία κριτική και διεπιστημονική συζήτηση για τη θεωρία και πρακτική της εθνογραφίας, την επιστημολογία της έρευνας, τη σημασία της ενσώματης εμπειρίας, αλλά και τους τρόπους διάχυσης της παραγόμενης ανθρωπολογικής γνώσης στο ακαδημαϊκό και μη-ακαδημαϊκό κοινό. Η ανθρωπολογική μελέτη, ως ερευνητική πρακτική και ως πολιτική γραφής που εμπεριέχει την κριτική αποτίμηση, την ενσυναίσθηση, τον αναστοχασμό και την αυτοαναφορικότητα, αναδεικνύει τη σημασία της πολυτροπικής ανάλυσης του τοπικού για την κατανόηση του γενικού.
Συντονισμός Φωτεινή Τσιμπιρίδου – Ιωάννης Μάνος
Ο 2ος Κύκλος που ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2021, με τον τίτλο «Δημόσια Ανθρωπολογία και Πολιτιστική Κληρονομιά»,
επιχειρεί να εντάξει τα παραπάνω ζητήματα στο πλαίσιο μιας ‘Δημόσιας
Ανθρωπολογίας’, η οποία συνδιαλέγεται με την κοινωνία, συνυφαίνοντας τον
αναστοχαστικό και με ενσυναίσθηση κριτικό λόγο της ανθρωπολογικής
γνώσης με τις εναλλακτικές πρακτικές της κριτικής δημοσιότητας.
Η έννοια της ‘πολιτιστικής κληρονομιάς’ επιλέγεται,
στην τρέχουσα περίοδο, ως ένα πεδίο αναστοχασμού και αναθεώρησης του
νεοελληνικού «Εαυτού». Το σύγχρονο ελληνικό εθνικό αφήγημα αρθρώνεται με
επιτελέσεις, τελετουργίες και συμβολισμούς στο δημόσιο και ιδιωτικό λόγο και
χώρο, που, μέσα από πολιτικές και διαδρομές της μνήμης συγκροτούν το κυρίαρχο
αφήγημα περί της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η τελευταία με τη συνδρομή των
πολιτικών του κράτους, των διεθνών οργανισμών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και
άλλες συλλογικότητες, οι οποίες νοηματοδοτούν και αναπαράγουν σχέσεις εξουσίας
και ηγεμονίας, παραπέμπει στην ιδέα της συνέχειας και της γραμμικής
εξέλιξης του ιστορικού χρόνου, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πολλά κενά και
αποσιωπήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, παράλληλα με την αποδόμηση των ηγεμονικών λόγων, οι
ανθρωπολογικές προσεγγίσεις αναζητούν τις σημασίες και τη δυναμική που
αποκτούν οι σιωπές και τα κενά στις ζωές των διαφορετικών, των
υπεξούσιων και των συλλογικοτήτων, έτσι όπως αυτές εγγράφονται στα όρια,
τα περιθώρια και τα σύνορα των κυρίαρχων αφηγήσεων και των πολιτικών
του πολιτισμού στη δημόσια σφαίρα.
Στους/στις συμμετέχοντες/ουσες θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης Google form: https://forms.gle/aksvE4XY5YJnVPWr6
“Οι πρακτικές οικειοποίησης της
φύσης ως πολιτισμικές κληρονομιές”.
Ομιλητής: Βασίλης Νιτσιάκος, Καθηγητής Κοινωνικής Λαογραφίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Βασίλης Νιτσιάκος /Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Ο Βασίλης Νιτσιάκος γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Ιωαννίνων το 1958. Σπούδασε Φιλολογία, Λαογραφία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Leeds και Cambridge. Το 1985 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου σήμερα κατέχει θέση καθηγητή της Κοινωνικής Λαογραφίας. Κατά τα έτη 1994-98 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Cambridge σε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. ‘Εχει εκδώσει τα βιβλία: Παραδοσιακές κοινωνικές δομές (Οδυσσέας 1991), Οι ορεινές κοινότητες της Βόρειας Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας (Πλέθρον 1995), Λαογραφικά ετερόκλητα (Οδυσσέας 1997), Εξουσία, εργασία και μνήμη σε τρία χωριά της Ηπείρου (Πλέθρον 1997, σε συνεργασία), Νομός Ιωαννίνων. Σύγχρονη πολιτισμική γεωγραφία (Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων 1998, σε συνεργασία), Ο Ορεινός χώρος της Βαλκανικής. Συγκρότηση και μετασχηματισμοί (Πλέθρον-Δήμος Κόνιτσας 2000, επιμέλεια σε συνεργασία), Τα ποτάμια της Ηπείρου. Δρόμοι των νερών, των ανθρώπων και των πολιτισμών (Ν.Α.Ι. 2001 και Οδυσσέας 2004, σε συνεργασία), Χτίζοντας το χώρο και το χρόνο (Οδυσσέας 2003), Μαρτυρίες Αλβανών μεταναστών(Οδυσσέας 2003), Όψεις του λαϊκού πολιτισμού (Πλέθρον 2007, επιμέλεια σε συνεργασία), Προσανατολισμοί. Μια κριτική εισαγωγή στη Λαογραφία, (Κριτική 2008), Στο Σύνορο (Οδυσσέας 2010), Πεκλάρι. Κοινωνική Οικονομία μικρής κλίμακας (Ισνάφιμ 2016) κ.α. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ερευνητικά με ζητήματα μετανάστευσης, συνόρων και εθνικών ταυτοτήτων, όπως και με την πολιτισμική οικολογία και την κοινωνική οικονομία). Έχει δημοσιεύει αρκετά επιστημονικά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις στην ελληνική, αγγλική, ιταλική και βουλγαρική γλώσσα.
